Dzień pełen wrażeń

Co za dzień!Tradycyjnie wylądowaliśmy w Andrzejówce. Wyruszyliśmy żółtym szlakiem. Okazał się dość stromy biorąc pod uwagę możliwości seniora ale to jeszcze nic. Dotarliśmy do Skalnej bramy i chyba zboczyliśmy ze szlaku. Szlak niebieski miał prowadzić z powrotem do Andrzejówki. Może prowadził ale droga którą wybraliśmy okazała się drogą na manowce🤪Już w połowie drogi miałam dziwne przeczucie, że zabłądziliśmy ale droga wydawała się wydeptana, więc stwierdziliśmy, ze gdzieś wyjdziemy. No i to gdzieś okazało się na pastwisku. Najpierw trafiliśmy na stado krów i zasieki, potem trafiliśmy na dwa konie, które zaczęły biec w naszym kierunku. Mnie i Ince udało się uciec przedzierając się przez drut kolczasty, mąż z seniorem został. Konie całkiem żwawo zaczęły się do nich zbliżać. Pobiegłam do najbliższego domu mało nie zabijając się o Inkę, która w panice właziła mi pod nogi. Dom był pusty. Mój mąż zniknął mi z pola widzenia. Okazało się, ze udało mu się przedrzeć przez strumyk z seniorem na rękach 😂Byliśmy na telefonie. Senior został przerzucony przez drut kolczasty, a mój chłop wpadł do strumyka i poraził do pastuch😂🤭

Usłyszałam jego głos gdzieś z krzaczorow😂Udało się przeżyć🤣

Wyszliśmy jakieś 2km od Andrzejówki. Inka położyła się i nie chciała iść. Zostawiłam ich i poszłam po auto. Przyjechaliśmy do schroniska i wcięliśmy naleśniki z jagodami😁Natrzaskałam 13km. Senior zasuwał szybciej od Inki😳Teraz lajzy śpią 😴a ja ratuje się kawą i ciemną czekoladą😋

PS Posty pisane na komórce. Stąd ten chaos i niedbalstwo. Sorki🙄

 Pozdrawiam Tangerina;) https://dobranoc.biz/