Wczorajszy dzień spędziliśmy w chacie.
Od padał ulewny deszcz.W południe się przejaśniło ale juz nam sie nie chciało nigdzie jechać.
Spędziliśmy dzień na czytaniu.
Mój mąż po raz setny czytał Mola, ja kontynuowałam reportaż Scotta Carneya Śmierć na diamentowej górze.
Po południu było juz pięknie.
Zrobiliśmy mały spacer leśnymi drogami bo w sumie tylko takie tutaj są;)
W oddali słychać było klekot bocianów.Jeden nawet szybował nad naszą chatą.Bociany są wszędzie!
To po żubrze symbol Podlasia.
Na każdej lampie,słupie gniazdo a w nim kilka sztuk.
We wsi cisza.Mam wrażenie,że jesteśmy tu sami.
Trochę przykro,ze nie ma już sąsiadów.
Pamiętam tych Państwa jak siedzieli na ławeczce przed domem.
Ogród jest dziki.Mnóstwo starych drzew,które ruszają sie od chmary ptaków.
Uwielbiam to miejsce szkoda,że tak daleko.
Brak zasięgu jest pewnym utrudnieniem gdy chcemy zaplanować trasę,niewątpliwie jest plusem gdy chcemy odpocząć i zwolnić.
Staram sie pisać w domu,a gdy pojawi sie zasięg wklejać na bloga.Zasięg pojawia sie w okolicach Hajnówki.Jakieś 40 minut od naszej chaty:)
Tu życie wydaje się proste.Drogi przez las,brak zasięgu,ławeczki przed domem,totalny slow ale czy takie jest naprawdę?
Na pewno jest pięknie,co do reszty prawdę znają jedynie tutejsi.
Śladem podlaskich drewnali
Sobótka 15a
Pierwszy drewnal na prywatnej stodole;)
Uprzejma Pani pozwoliła mi zrobić zdjęcie i opowiadała trochę o drewnalu.
Pracę wykonal oczywiście Andrejko,a przedstawia wnuczki owej Pani.
Podobno drogie przedsięwzięcie ale nie wiem jak bo nie ładnie było pytać.
Pobawiłam sie z małym piesiem i ruszyliśmy dalej.
Knorydy 30
Kolejny drewnal wykonany został na prywatnym domu.
Nastolatka otworzyła mi drzwi.Powiedziala,że przedstawia jej babcię i prabacię ale nic więcej nie potrafiła opowiedzieć.
Trochę dziwnie sie czuję wchodząc na czyjąś posesję ale w większości domów brak dzwonka.
Dubno 116
Tu był mały problem.O ile nawigacja już zaskoczy, prowadzi najkrótszymi drogami.
Puściła nas niemalże przez pole.
Postanowiłam zawrócić bo robiło sie niebezpiecznie.Mogliśmy utknąć na mieliźnie;)
Polecam ograniczyć zaufanie do nawigacji i zaufać intuicji;)
Znaleźliśmy inną drogę i trafilismy na ostatnią pracę również na prywatnym budynku.
Udało sie zrobić zdjęcie z ulicy,więc
nikogo nie niepokoiłam.
Zdjęcia miejsca gdzie spotykają sie seniorzy;)
Mam chyba lekką, bocianią fiksację:)
Ludzie wszędzie tu jeżdżą rowerem:)
Naprawdę wiekowi pewnie są w ogóle wykluczeni komunikacyjnie i zależni od innych.
Kleszczele
W Kleszczelach chcieliśmy zobaczyć zabytkową stację.
Stacja okazała sie ruiną.Szkoda,że nikt nie dba o takie miejsca.
Cerkiew jest remontowana i nie można było wejść do środka.
Stacja w Kleszczelach
Hajnówka
Obiad w miejscu przyjaznym psom;)
Oczywiście we Wrotach.
Czarny dostał suszone ucho,blondynie wystarczyła miska wody i odpoczynek pod stołem;)bo niestety nie byłaby w stanie nic pogryźć.
Mieliśmy sporą nerwówkę bo włączyła się kontrolka silnika.Znowu!
Ostatnia nasza wyprawa na Podlasie skończyła sie podobnie.
Wpadłam w panikę bo powrót do Wrocławia z niesprawnym silnikiem mógł skończyć się katastrofą.
Już umówiliśmy sie z mechanikiem ale okazało się,że gdy zatrzymaliśmy sie na parkingu,kontrolka zgasła.
Pewnie znowu temat marnej jakości paliwa jak wtedy.Tu są raczej małe stację z wątpliwej jakości paliwem.
Naszą bryka pije wytworne paliwo i jest wrażliwa na zmiany:D
Stara ale wymagająca.
Naprawiła się też lampa.Podejrzewam,że wertepy poluzowaly kabelki.Lampa ożyła i wszystko skończyło sie dobrze.
Silnik żyje,lampa również.
Lecimy teraz na Kosy Most i Carskie Tropidło.
Jak sie uda wrzucę zdjęcia,jak nie to pojawia sie jutro.
Carskie Tropidlo niestety nie jest dostępne dla psów.Szkoda,ze taka informacja pojawia sie dopiero na parkingu,a oznaczenie na wejściu na szlak.Wieza widokowa i ostoją Żubra to miejsca gdzie nie wejdziemy z psami.Uważajcie na gzy.Konieczny sprey na owady.Miejsce godne polecenia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za każdy pozostawiony komentarz.Na każdy postaram się odpowiedzieć.
Pozdrawiam odwiedzających:):)