Pustka

Jesteśmy w Karkonoszach.

Mieliśmy być tu we czwórkę.. 

Wczoraj była cudowna,jesienna pogoda.

Góra szybowcowa.

Pierwszy wyjazd bez niej.

Tak bardzo mi jej brakuje.

Brakuje jej stukania pazurami o podłogę,

szatanienia się na plecach,widoku jej pycha z rana,ciepłego ciała,oddechu,wszystkiego.

Wiem,że nie mogliśmy inaczej.

Serce podpowiadało by skrócić jej cierpienie.

Zawsze pozostanie w naszych wspomnieniach radosna i beztroska.

Został Czarny.

Dziwnie spokojny,jakby go nie było.

Na ten moment nie chcę drugiego psa.

Muszę odpocząć.

Nie wiem co dalej.

Teraz skupimy się na nim.

Pozdrawiam Tangerina;)